Monachium-Wenecja ÖBB nightjet NJ40463

Podróż w wagonie sypialnym z Monachium do Wenecji z dwójką małych dzieci

Latem 2022 roku wybraliśmy się na nasze pierwsze wakacje z noclegiem w pociągu. Wcześniej bardzo trudno było mi uzyskać informacje na temat planowania naszej podróży z dwójką małych dzieci. Zarówno przez telefon, jak i przez e-mail otrzymywałam sprzeczne odpowiedzi od oficjalnych agencji, które następnie były zmieniane na różne sposoby, gdy pytałam. Dlatego postanowiłem, że dzięki naszej relacji z podróży dostarczę innym podróżnikom kolejny element informacyjnej układanki.

Nasz pierwotny plan na 2020 rok zakładał przejazd pociągiem z Monachium do Wenecji, następnie przeprawę promem do Rovinj, stamtąd autobusem do Rijeki i powrót do Monachium w wagonie sypialnym. Potem pojawiła się Corona i przełożyliśmy naszą podróż, a wiosną 2022 roku na trasie Monachium-Wenecja można było zarezerwować tylko wagony sypialne, ale nie na trasie Monachium-Rijeka. Ponieważ chcieliśmy zachować starą trasę, pytałem o to w różnych miejscach drogą mailową i telefoniczną. Informacje wahały się od "Wagony sypialne nie kursują już na tej trasie" do "Rezerwacja wagonów sypialnych zostanie uruchomiona dopiero później". Zmieniliśmy więc plan na Monachium - Wenecja - Porec - Wenecja - Monachium.

Bilety na pociąg z 08/17 sierpnia zarezerwowaliśmy na stronie ÖBB pod koniec lutego. Sprzedaż biletów rozpoczyna się zawsze 180 dni przed datą podróży. Podczas rezerwacji mieliśmy do wyboru wagon z miejscami siedzącymi, kuszetkę (4 łóżka), wagon sypialny (1 do 3 łóżek) i wagon sypialny deluxe (1 do 3 łóżek + prysznic/WC). My wybraliśmy wagon sypialny z trzema łóżkami. Zarezerwowaliśmy bilet dla dwóch osób dorosłych i dwójki dzieci (2 i 5 lat) oraz 6-letniego dziecka. Właściwie dzieci poniżej 6 roku życia nie płacą nic, ale tylko w ten sposób mamy wagon sypialny z trzema łóżkami. Plan jest taki, że dwójka małych dzieci będzie dzielić łóżko. W sumie za wszystkie cztery osoby i podróż w obie strony zapłaciliśmy 413,60 €. W połowie kwietnia cena wynosiła już 463,60 €. Na początku maja wynosiła 473,60 €, a kabina sypialna Deluxe nie była już dostępna. W dniu 17.05. również nie było już możliwości zakupu biletu na ten konkretny dzień. Od połowy czerwca nie było już dostępnych biletów na wybrany przez nas termin. Zaleca się więc, aby rezerwować bilety naprawdę bardzo wcześnie.

O wyposażeniu i wielkości komory:

Dwa dolne łóżka mają materace o szerokości ok. 70 cm (mierzone jako 2 kartki A4 o długich bokach i połowie krótkiego boku) i długości ok. 175-180 cm (minimalnie dłuższe od mojego wzrostu). Wokół materaca jest jednak 5-10 cm odstępu od ściany. Daje to trochę więcej miejsca, ale przedmioty mogą spaść w nocy. Górne łóżko jest tak samo szerokie. Ponieważ jednak pociągi są węższe u góry ze względu na okrągły dach, materac jest znacznie krótszy. Jednak przedział kolejowy wystaje w górnej części na korytarz. Przypomina to "jednostronne T". Powierzchnia do leżenia rozciąga się w tym wybrzuszeniu. Jednak powierzchnia do leżenia jest przerwana szczeliną o szerokości około 5 cm, a w wybrzuszeniu nie ma już materaca, tylko powierzchnia obita skórą. Leżysz więc z głową i szyją na skórzanej powierzchni, a w okolicy ramion na szczelinie. Jest to bardzo niewygodne. Oczywiście można by było po prostu położyć się w łóżku odwrotnie. Jednak ze względu na okrągły dach wysokość sufitu na drugim końcu łóżka jest bardzo niska.

Łóżka mają metalową listwę na dłuższym boku, metalowa listwa górnego łóżka biegnie również prawie dookoła przedziału. Do tych prętów i dwóch śrub bezpośrednio do łóżka na górnym i środkowym łóżku przymocowane jest zabezpieczenie przed upadkiem. Podczas jednej z dwóch podróży jedna z tych śrub była jednak złamana i zabezpieczenie przed upadkiem było praktycznie bezużyteczne. Ponieważ spałem w tym łóżku razem z dwuletnim dzieckiem, uznałem to za granicę. Umieściliśmy drabinkę przed łóżkiem jako dodatkowe zabezpieczenie i działało to całkiem dobrze. Drabinka jest przymocowana do górnej belki, dzięki czemu można jej używać w dowolnym miejscu. Ponadto metalowe pręty świetnie nadają się do wieszania przedmiotów. Mała torebka zawieszona obok twarzy jest praktyczna na wszystko, do czego chcesz łatwo sięgnąć w nocy lub rano (np. telefon komórkowy). Można też wykorzystać siatkę na mały bagaż, np. na tylnym siedzeniu w samolocie lub autokarze, w łóżku. Worki na pranie z haczykami też łatwo powiesić. Prawdziwi profesjonaliści w dziedzinie snu mogą nawet używać tych plecaków, które rozkładają się jako wiszące organizery. Ponieważ próba ponownego wyjęcia czegoś z walizki lub plecaka w pociągu to Tetris dla zaawansowanych graczy, przynajmniej wtedy, gdy w jednym przedziale jest was czterech z bagażami. Dobrze jest zorganizować się tak, żeby nie musieć wiele robić w przedziale. Już na stacji przebraliśmy się (nie piżamy, ale bardzo wygodne, codzienne ubrania, które można od razu założyć następnego dnia rano) i umyliśmy zęby.

Obok łóżek jest jeszcze jeden korytarz o szerokości około 70 cm, przy drzwiach znowu trochę węższy. Miejsce na bagaż jest w trzech miejscach: W tym wąskim kawałku podłogi przed łóżkami, gdzie oczywiście stale przeszkadza. Pod siedzeniami jest miejsce o wysokości około 30 cm (i oczywiście jak materace o głębokości 70 cm i długości 180 cm). Jednak mieliśmy tam już duże pudło i duży stos tkanin (worki do prania na pościel???). A jako trzecia opcja, we wnęce obok górnego miejsca do spania jest dodatkowe miejsce na bagaż (mniej więcej wielkości średniej walizki), które można również zabezpieczyć osłoną przed upadkiem. To, co chcesz tam wnieść, powinno być poręczne i niezbyt ciężkie. My umieściliśmy tam nasz złożony wózek Fuxtec, plecaki pod siedzeniami, małą walizkę na najniższym łóżku (razem z 5-letnim dzieckiem), a dużą walizkę i buty na podłodze.

Doświadczenia z podróży:

Każdy, kto ma doświadczenie z koleją, naturalnie przygotowuje się na niespodziewane wydarzenia. W Monachium, zgodnie z elektronicznym wyświetlaczem na peronie, spodziewaliśmy się, że nasz wagon zatrzyma się w strefie E i F peronu. Przeszliśmy więc z naszymi bagażami na koniec peronu (Monachium jest stacją końcową). Kiedy o 23:00 (20 minut przed odjazdem) przyjechały niebieskie wagony Nightjet, nasze wagony były na samym początku. Na peronie było więc wielkie zgromadzenie wszystkich podróżnych. W drodze powrotnej w naszym przedziale czekały na nas trzy papierowe torby z butelką wody, kapciami, zatyczkami do uszu i małym ręcznikiem. Na łóżku była też broszura informacyjna i trzy menu śniadaniowe do odhaczenia. Na wewnętrznej stronie drzwi znajdowała się karta chipowa, której można użyć do otwarcia drzwi od zewnątrz, gdy idziemy do toalety w nocy. Tego wszystkiego zabrakło podczas podróży w obie strony. W każdym wagonie znajdują się dwie toalety, jedna z prysznicem. W drodze powrotnej jedna toaleta była uszkodzona, w drodze powrotnej druga (z prysznicem). W drodze powrotnej, na godzinę przed przyjazdem, bez pytania, dano nam dwie tace śniadaniowe, każda z dwoma świeżymi kajzerkami, masłem i małym słoiczkiem dżemu. W drodze powrotnej zaznaczyliśmy, że nie chcemy śniadania, aby móc dłużej pospać. Przyjazd do Wenecji był punktualny. Jednak w drodze powrotnej, mimo że opuściliśmy Wenecję o czasie, spóźniliśmy się o 1,5 godziny do Monachium (przylot około 08:00). Byłoby wystarczająco dużo czasu na śniadanie - ale nawet na życzenie nie było nawet filiżanki kawy. Tuż po wejściu na pokład ktoś rozdał butelki szampana w obu podróżach. Wkrótce po odjeździe pociągu stewardessa przyszła wyjaśnić, co się dzieje w przedziale, odebrać bilety i zamówienia na śniadanie. Podstemplowane bilety zostały zwrócone rano, około 1 godziny przed przyjazdem pociągu. 20 minut przed przyjazdem obudziło nas pukanie do drzwi.

Jakie to uczucie spać w wagonie sypialnym?

Na górnej pryczy było bardzo źle z powodu podzielonej powierzchni do leżenia. Z dwuletnim dzieckiem na 70 cm jest bardzo ciasno, ale udało się o wiele lepiej, niż zakładałem. Oboje dzieci spało bardzo dobrze. Spędzenie tak długiej podróży z dziećmi śpiącymi, a nie marudzącymi czy kłócącymi się, jest naprawdę na wagę złota. My, dorośli, nie spaliśmy zbyt dobrze z powodu tego całego bujania, szarpania i łomotania. Kołysanie ma w sobie coś uspokajającego, ale nie udało mi się zasnąć naprawdę głęboko i spokojnie. Kiedy pociągi zatrzymują się dłużej na stacjach w celu wymiany sprzęgów, stoją w miejscu, czasami na 10-20 minut przestaje działać elektryczność, a co za tym idzie - system wentylacyjny, a te zmiany zawsze mnie budziły. W wyniku kołysania zawsze miałem problemy z poczuciem równowagi następnego dnia i uczucie, że chodzę po kołyszącym się statku.

Wniosek:

Wcześniej myślałem, że albo uznam noc w pociągu za straszną, albo będę zachwycony. Teraz jestem raczej niezdecydowany. Myślę, że w dwuosobowym przedziale sypialnym (bez niewygodnego górnego łóżka) i na nieco dłuższej trasie z wcześniejszym odjazdem i późniejszym przyjazdem byłoby spokojniej. W końcu jednak wydaje mi się, że podróżowanie zawsze jest niewygodne, niezależnie od tego, czy siedzisz w samochodzie przez 10 godzin, czy musisz wstać bardzo wcześnie, żeby zdążyć na lotnisko, a potem siedzieć ściśnięty w samolocie. Podróż samolotem sypialnym na pewno nie była gorsza, ale nie tak przyjemna, jak mówią reklamy ("dotrzyj do miejsca wypoczynku wypoczęty rano"). Ale do tego dochodzi dobre samopoczucie związane z podróżowaniem w sposób przyjazny dla klimatu, a dla dzieci podróż samolotem sypialnym była doświadczeniem, o którym chętnie opowiadają.